Een straffe madam die werkt waar het écht telt? Maak kennis met afdelingsverantwoordelijke Greta Vandewaetere. Liefst steekt ze de handen uit de mouwen, maar voor een babbel maakt ze graag tijd: “Waarom veranderen als je content bent?”
Greta is 53, hoewel ze een stuk jonger oogt: “Ik werk hier sinds 1999, eerst bij de machinereiniging en later bij de charcuterieversnijding. De machines werden sindsdien groter, er kwamen nieuwe collega’s en ik ben meegegroeid. Hoewel het niet té groot moet worden (lacht). Vroeger versneed ik nog met de handmachine, nadien kwamen de automatische exemplaren. Ik heb veel opgestoken van mijn collega’s, maar je moet ook zelf proberen. Het klikt in onze groep, we komen goed overeen. Als er een probleem is, overleggen we en komen we er altijd uit.”
Als afdelingsverantwoordelijke staat Greta in voor zes collega’s. “Bij het versnijden komen veel nevenactiviteiten kijken. De vleeswaren eerst diepkoelen, de voorraden op peil houden, de etiketten afdrukken … Iedereen heeft een taak: producten etiketteren en in de diepvries deponeren, machines klaarmaken en ze aanvullen … Zelf leid ik nieuwe mensen op en geef ze taken, zodat ze de hele flow beheersen.” Een flinke verantwoordelijkheid, maar Greta blijft nuchter: “Ik versnijd zelf nog charcuterie, ik kan het niet laten (lacht). Waarom veranderen als je content bent? Het gevoel dat je gewaardeerd wordt, dat je altijd bij iemand terecht kan, dat houdt me gemotiveerd.”
“De tijd gaat hier nooit traag en ik stel me flexibel op qua uren. Er wacht thuis niemand, hoewel ik een afstandsrelatie heb. Ik sta gewoon op mijn zelfstandigheid, ook financieel.” Een vrouw die haar mannetje staat dus, ook op de werkvloer: “Ik neem graag het initiatief: als de machine hapert probeer ik het eerst zelf op te lossen, dan pas komt de hulplijn. In mijn team zit trouwens maar één man, het hele bedrijf telt sowieso een pak vrouwen, het is goed verdeeld.”
“Vroeger deden we zelf de controle, ondertussen is er een kwaliteitsverantwoordelijke bijgekomen. Nog een gevolg van die groei: er gebeurt te veel om alles zelf op te volgen. Daarom krijgen we regelmatig opleiding rond de precieze procedures en de actuele hygiënenormen. Zo weten we welke allergenen in de vleeswaren zitten en in welke volgorde ze versneden moeten worden. Toch blijft de werkdruk beheersbaar: door automatisatie doen we meer in minder tijd, terwijl het werk beter verdeeld wordt en aangenaam blijft. Er zijn natuurlijk n piekmomenten, maar veel hangt af van je instelling. Ik werk hier graag, zit op een goede plaats en heb alles wat ik moet hebben. Kortom, ik ben een gelukkig mens.”
